Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Τό Ἑλληνικὸ Ἀλφάβητο (συνέχεια).

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Αυγούστου 30, 2013

(Το πρώτο μέρος: Τὸ Ἑλληνικὸ Ἀλφάβητο.)


Γράφει η Κόριννα


Ἄς ἀρχίσουμε ἀπὸ τὸν Ἡρόδοτο τοὐ ὁποίου ἡ γνώμη θεωρεῖται  “δόγμα”ἐπιστημονικὸ.
Ἀλλά ἡ ἐπιστήμη δὲν δογματίζει.Ἁπλῶς ἔτσι τὸ θέλει ἡ ἀνθελληνικὴ προπαγάνδα.
Προπαγάνδα;
Ναὶ,διότι   μερικοὶ ποὺ θεωροῦν ὅτι δὲν εἶναι σπουδαῖο ποιός ἀνακάλυψε τὸ Ἀλφάβητο,ἤ ψεὺδονται ἤ εἶναι ἀφελεῖς .

Τὰ γράμματα ἔχουν σχέσι μὲ τὴν λειτουργία τῆς νοήσεως,ἔχουν σχέσι μὲ τὴν ἑτυμολογία τῶν λέξεων δλδ μέ τὴ σοφία,κατὰ τὸ : “ἀρχή σοφίας ὀνομάτων ἐπίσκεψις”,καὶ ἐτυμολογία δὲν κάνεις μὲ ξένο ἀλφάβητο.
Ἐπί πλέον τὸ ἀλφάβητο ἐκφράζει καὶ τὸν λαὸ ποὺ τὸ ἐφηῦρε.

Εἶναι κολοσσιαίας λοιπὸν σημασίας ἡ πατρότητα τοῦ ἀλφαβήτου, διότι ὅποιος τὸ ἀνακάλυψε εἶναι καὶ ὁ φορέας τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ καὶ τέτοιος δὲν πρέπει νὰ εἶναι ὁ Ἕλληνας.

Ξέρεις τὶ σημαίνει,ὅπου στρέψεις τὸ βλέμμα σου νὰ βλέπεις αὐτὸν τὸν μικρό λαὸ  ποὺ κατέχει μιὰ μικρή λωρίδα πού εἶναι περισσότερο θάλασσα παρά γῆ,νὰ σὲ κυττᾶ μὲ ὑπερηφάνεια καὶ νὰ σοῦ ὑπενθυμίζει  χαμογελώντας,ὅτι αὐτὸς τὸ εἶχε πῆ πρῶτος;
Διότι δὲν κατανοοῦν τὶ σημαίνει…Αὐτὸς ὁ κόσμος ὁ μικρὸς,ὁ Μέγας!

Ἔτσι ἀποφάσισαν νὰ μᾶς τσακίσουν τὸ ἠθικό,πολλαπλῶς,καὶ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ὁ πόλεμος γιὰ τὴν καταγωγὴ τοῦ Ἀλφαβήτου.

 Ὡς πρὸς τὴν ἐφεύρεσι τοῦ Ἀλφαβήτου λοιπὸν βρῆκαν   τὸν Ἡρόδοτο καὶ τὸν ἔκαναν σημαία.

Ἄς δοῦμε ὅμως τὶ ἔλεγαν γιὰ τὸν Ἡρόδοτο οἱ Ἀρχαῖοι ,μολονότι διαβάζεται εὐχάριστα.

Ὁ Ἡρόδοτος ἔχει κατηγορηθῆ ,ἀπό τοὺς ἀρχαίους ὅτι γράφει ἀνεξέλεγκτα,ὅ,τι τοῦ ἀφηγοῦνται,

π.χ στὸ Β΄ βιβλίο του, κεφ.99 δηλώνει …τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε Αἰγυπτίους ἔρχομαι λόγους ἐρέων κατὰ τὰ ἤκουσα…..
Τὸν κατηγοροῦν ἐπίσης,οἱ ἀρχαῖοι,ὅτι ἔγραφε μεροληπτικῶς ἱστορικὰ γεγονότα, π.χ,ἔκρινε δυσμενῶς τὴν Ἰωνικὴ ἐπανάστασι,μείωσε τὸν ρόλο τῆς Σπάρτης στὰ Μηδικὰ,ἀδίκησε τὸν Θεμιστοκλῆ,καὶ κατέκρινε ἀδίκως τοὺς Κορινθίους καὶ Θηβαίους καὶ γενικῶς τὸν κατηγόρησαν γιὰ “φιλοβάρβαρο”.

Τὸ Ἑλληνικὸ Ἀλφάβητο.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Αυγούστου 29, 2013

Από την Κόριννα

Ἐπειδή ἡ συζήτησις περί τοῦ Ἑλληνικοῦ DNA κατὲληξε συζήτησις περί Ἀλφαβήτου,παραθέτω τὰ κάτωθι,καὶ θὰ συνεχίσω μὲ μαρτυρίες περὶ εὐρέσεως τῶν γραμματων ἀπὸ τοὺς Ἓλληνες διότι ὑπάρχουν καὶ ἄλλες πηγές καὶ ὄχι μόνο ἡ γνώμη τοῦ Ἡροδότου.

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

«Όροι και προϋποθέσεις» για έναν πετυχημένο αγώνα των εκπαιδευτικών που δεν μπορεί παρά να είναι ο ξεσηκωμός της κοινωνίας

Αρθρογράφος: 
skya.espiv.net
Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο ως αναπληρωτής, ως αμετανόητος απεργός του 2006, ως εργαζόμενος που δεν ταυτίζεται με τις κλασσικές συνδικαλιστικές πρακτικές και νοοτροπίες της αντιπροσώπευσης, ως χρήστης «παράξενων εργαλείων» ταξικής ανάλυσης όπως η εργατική έρευνα και η ταξική σύνθεση που μας κληρονόμησε ο ιταλικός «αυτόνομος» μαρξισμός και τέλος, ως ένας άνθρωπος που προετοιμαζόταν για μια μεγάλη μάχη και άκουσε ότι «δεν υπήρχαν οι όροι και οι προϋποθέσεις»…

1.1   Πολύ γρήγορα: Η γενική κατάσταση

Εδώ και 3 χρόνια, η ταξική πάλη εξελίσσεται με πολύ γρήγορο τρόπο, με «μανούβρες», με απότομες αλλαγές, νέα φαινόμενα, υποχωρήσεις αλλά και νέες αντιστάσεις. Με λίγα λόγια, η συγκυρία αλλάζει κατά πολύ κάθε τρίμηνο. Μόνο τον τελευταίο χρόνο βλέπουμε μια σταθερή «κινηματική ύφεση» που οφείλεται κατά τη γνώμη μου: 1) στα πολλαπλά όρια των αγώνων των προηγούμενων δύο χρόνων (δεκάδες σκόρπιες γενικές απεργίες με προσδοκία για τη «μεγάλη νύχτα της ανατροπής», βίαιη καταστολή, κλαδικοί αγώνες που δεν συνδέθηκαν κ.α.) και 2) στο «πλυντήριο» των εκλογών, στις προσδοκίες που έθρεψαν οι εκλογές και που τελικά διαψεύστηκαν και αυτές (διαψεύστηκε π.χ. η πεποίθηση ότι η «επίθεση των Μνημονίων» θα μειωθεί ή ότι η Αριστερά, ως αξιωματική αντιπολίτευση, θ’ αντισταθεί καλύτερα στις μνημονιακές πολιτικές, την καταστολή κτλ.). Ειδικά μετά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου, σχεδόν αναίμακτα το φθινόπωρο, ο κόσμος μπήκε στο τούνελ της βίαιης προσαρμογής σε μια νέα οδυνηρή πραγματικότητα. Όμως, ακόμα και αν είμαστε αυτή τη στιγμή «στριμωγμένοι», δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν και δεν υπάρχουν:
α) επιμέρους μάχες αντίστασης, κάποιες μεγάλες (ΜΕΤΡΟ, Ναυτεργάτες, Χαλκιδική κ.α.) και κάποιες αρκετά μικρές που δεν ακούγονται (π.χ. Γενική Ταχυδρομική, HOL, ΜΕΒΓΑΛ, ΦΑΓΕ, ΑΓΝΟ κ.α.) καθώς και
β) πολλές υπόγειες διεργασίες στους μισθωτούς, στους ανέργους, στις γειτονιές. Έχουν πολλαπλασιαστεί
π.χ. και συνεχίζουν να αυξάνονται οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, α-χρήματης οικονομίας, συνεταιρισμών κ.α. κοινωνικά εγχειρήματα που δεν είναι «πολιτικά» με την κλασσική έννοια του όρου αλλά είναι προθάλαμοι συλλογικοποίησης και πολιτικοποίησης και φανερώνουν ότι ο κόσμος ψάχνει τρόπους να βρει ένα αποκούμπι, μια βοήθεια, μια ανθρώπινη σχέση, ένα νόημα απέναντι στη σύγχρονη βαρβαρότητα που ζει.  

Σωτήρη Δημόπουλου: Παναγιώτης Κανελλόπουλος: Ευρωπαϊκός Πολιτισμός και Βυζάντιο





Παναγιώτης Κανελλόπουλος:
Ευρωπαϊκός Πολιτισμός και Βυζάντιο

«Και του γένους εσμέν και της γλώττης αυτοίς (τοις Έλλησι)
κοινωνοί και διάδοχοι»[1]
Θεόδωρος Μετοχίτης

«EcceGrecia nostro exsilio transvolavit Alpes»[2]
Ιωάννης Αργυρόπουλος



Με τη συγγραφή της «Ιστορίας του Ευρωπαϊκού Πνεύματος» ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος κατήγαγε, αναμφίβολα, έναν άθλο. Η ολοκλήρωση ενός ψηφιδωτού μνημειακών διαστάσεων, αποτελούμενου από χιλιάδες ψηφίδες πνευματικής δημιουργίας αιώνων, γερά αρμοσμένες στο ιστορικό τους πλαίσιο, συνιστά έργο απαράμιλλο και θαυμαστό. Η βαθιά και εμπεριστατωμένη μελέτη όλων των εκφάνσεων του ευρωπαϊκού πνευματικού πολιτισμού επέτρεψε στο συγγραφέα, προς όφελος και απόλαυση του αναγνώστη, να κινείται με παροιμιώδη άνεση στο χώρο και στο χρόνο. Κάθε αναφορά και κρίση του διέπεται από εκπληκτική ικανότητα αντίληψης της πνευματικότητας που φέρουν και εκδηλώνουν τα έργα του ανθρώπινου πολιτισμού. Και ως συνεπής ακόλουθος ενός υψηλού ιδεαλισμού, τα τοποθετεί, με το μέγιστο σεβασμό, σε μια ιδεατή πνευματική κλίμακα.

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Το σχολείο και ο κατακερματισμός της γνώσης

Αρθρογράφος:  Ερανιστής


Είναι εμπειρικά διαπιστωμένο ότι σε πολλά πανεπιστημιακά ιδρυμάτα του λεγόμενου δυτικού κόσμου τείνει να επικρατήσει η τάση αναγωγής της εκπαίδευσης σε «παροχή κατακερματισμένων και ασύνδετων γνώσεων». Μια μεθοδικότερη και εκτενέστερη ανάλυση του ζητήματος θα αναδείκνυε ενδεχομένως και άλλες τάσεις ή διαφοροποιήσεις, σχετικές με μια σειρά παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν τη λειτουργία των πανεπιστημίων τουλάχιστον στον ευρωπαϊκό χώρο καθώς και με τον τρόπο που αυτά εντάσσονται και λειτουργούν κάθε φορά εντός συγκεκριμένων ιστορικών κοινωνικών σχηματισμών, στα πλαίσια του έθνους κράτους. Επιπλέον, απόπειρες ευρύτερων ολοκληρώσεων, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, επιχειρούν να δώσουν ενιαία χαρακτηριστικά στα συστήματα της ανώτατης εκπαίδευσης, τουλάχιστον στις χώρες που συμμετέχουν σ’ αυτές. Στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε αναλυτικότερα την κατάσταση ώστε να ανιχνεύσουμε τα αίτια και τις πιθανές συνέπειες αυτής της εξέλιξης στη μόρφωση και την κοινωνική ζωή των ανθρώπων.

Τουβλάκια LEGO

Αν λοιπόν θεωρήσουμε το σύνολο της ανθρώπινης εμπειρίας ή αλλιώς το σύνολο των συσσωρευμένων ανθρώπινων γνώσεων ως κάτι μη πεπερασμένο, ασύλληπτο και διαρκώς αυξανόμενο, τουλάχιστον ποσοτικά, τότε, σε μια πρώτη προσέγγιση, μας φαίνεται επόμενο και λογικό ο καθένας να «τσιμπάει» από έναν τεράστιο δίσκο ο οποίος βρίσκεται πάνω στο απέραντο τραπέζι της αποθησαυρισμένης εμπειρίας της ανθρωπότητας. Το πρόβλημα λοιπόν προκύπτει όχι απλώς επειδή όλοι «τσιμπάνε λίγο», είναι αδύνατο να φάνε από όλο το τραπέζι ή έστω να δοκιμάσουν, αλλά και γιατί κατά τη διάρκεια αυτή της διαδικασίας δεν επικεντρώνονται πουθενά, δεν εμβαθύνουν, δεν μετατρέπουν την πληροφορία σε γνώση στέρεη και θεμελιωμένη. Με άλλα λόγια επειδή και κυρίως η φοίτηση και η σπουδή δεν συμβαδίζει με την ανάπτυξη βασικών ορθολογικών και αναστοχαστικών διαδικασιών, όπως λ.χ. είναι η αφαίρεση και η γενίκευση. Χωρίς αυτές τις ικανότητες, οι οποίες δεν εμφανίζονται «φυσικά» και αυτόματα, ούτε οφείλονται απλά στην βιολογική ανάπτυξη των ατόμων, είναι προβληματική και αποσπασματική η προσέγγιση των επιμέρους αντικειμένων και μάλλον αδύνατη η σύλληψη και κατασκευή ευρύτερων σχημάτων προσέγγισης, ερμηνείας, κατανόησης και αλλαγής του κόσμου. Η υποχώρηση βεβαίως της κριτικής σκέψης δεν αφορά ξαφνικά μόνο την πανεπιστημιακή εκπαίδευση αλλά όλες τις βαθμίδες, από το δημοτικό μέχρι τα τμήματα μεταπτυχιακών σπουδών και τις διδακτορικές διατριβές. Στα πανεπιστήμια απλώς ολοκληρώνεται μια διαδικασία που αρχίζει από τις πρώτες τάξεις της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Οι εν λόγω αλλαγές αφορούν συνεπώς και αυτό που ονομάστηκε εγκύκλια ή βασική μόρφωση.

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Αυτοαξιολόγηση της Σχολικής Μονάδας

Αναδημοσιεύουμε το ΦΕΚ για την Αυτοαξιολόγηση της Σχολικής Μονάδας που θα ισχύσει από την επερχόμενη σχολική περίοδο.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης 15-3-2013, η υπουργική απόφαση «Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου της Σχολικής Μονάδας – Διαδικασία Αυτοαξιολόγησης». Για να ανοίξετε το ΦΕΚ κάνετε κλικ εδώ
ΑΕΕ - Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου/ ΥΛΙΚΟ 

Υλικό για το πρόγραμμα της Αυτοαξιολόγησης (Σχέδια Δράσης)

Απο εδώ μπορείτε να κατεβάσετε το νέο υλικό για το πρόγραμμα της Αυτοαξιολόγησης.

Τόμος IV - Εκπαιδευτικός Σχεδιασμός - Παραδείγματα Σχεδίων Δράσης

Υλικό για το πρόγραμμα "Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου της Σχολικής Μονάδας - Διαδικασία Αυτοαξιολόγησης"

Μπορείτε να κατεβάσετε το διαθέσιμο υλικό (σε μορφή .pdf και .doc) για το πρόγραμμα "Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου της Σχολικής Μονάδας - Διαδικασία Αυτοαξιολόγησης".

Προσχολική Εκπαίδευση: Αρχεία .pdf  Αρχεία .doc

Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση: Αρχεία .pdf  Αρχεία .doc

Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: Αρχεία .pdf  Αρχεία .doc

Ειδική Αγωγή: Αρχεία .pdf  Αρχεία .doc
Νίκος Καζαντζάκης  Σελίδες Νίκου Καζαντζάκη [πηγή: Ιστορικό Μουσείο Κρήτης]   Νίκος Καζαντζάκης, ένας ταξιδευτής σε τόπους και ιδέες (διαδραστική εφαρμογή) [πηγή: Ιστορικό Μουσείο Κρήτης]
deco_leftΗ Νέα Παιδαγωγική deco_right

Το κείμενο αυτό είναι απόσπασμα από το πέμπτο κεφάλαιο του πεζογραφήματος 
Αναφορά στον Γκρέκο (1961), που δημοσιεύτηκε ύστερα από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη. Στην πραγματικότητα είναι η αυτοβιογραφία του συγγραφέα, πολύ χρήσιμη για να κατανοήσουμε την προσωπικότητα και το λογοτεχνικό έργο του. Oλόκληρο το πέμπτο κεφάλαιο αναφέρεται στις συχνά επώδυνες εμπειρίες του νεαρού Ν. Καζαντζάκη από το δημοτικό σχολείο, σε εποχές (τέλη του 19ου αιώνα) που οι εφαρμοζόμενες παιδαγωγικές μέθοδοι ήταν ιδιαίτερα αυταρχικές. Ειδικότερα, στο απόσπασμα παρακολουθούμε την πρώτη του μέρα στο δημοτικό σχολείο αλλά και τις αναμνήσεις του από το δάσκαλο της τετάρτης τάξης, που τότε ήταν και η τελευταία, αφού το δημοτικό ήταν τετρατάξιο.


Με τα μαγικά πάντα μάτια, με το πολύβουο, γεμάτο μέλι και μέλισσες μυαλό, μ’ ένα κόκκινο μάλλινο σκούφο στο κεφάλι και τσαρουχάκια με κόκκινες φούντες στα πόδια, ένα πρωί κίνησα, μισό χαρούμενος, μισό αλαφιασμένος, και με κρατούσε ο πατέρας μου από το χέρι. Η μητέρα μού είχε δώσει ένα κλωνί βασιλικό να τον μυρίζουμαι, λέει, να παίρνω κουράγιο, και μου κρέμασε το χρυσό σταυρουλάκι της βάφτισής μου στο λαιμό.
— Με την ευκή του Θεού και με την ευκή μου…, μουρμούρισε και με κοίταξε με καμάρι.
Ήμουν σαν ένα μικρό καταστολισμένο σφαγάρι κι ένιωθα μέσα μου περφάνια και φόβο· μα το χέρι μου ήταν σφηνωμένο βαθιά μέσα στη φούχτα του πατέρα μου κι αντρειευούμουν. Πηγαίναμε, πηγαίναμε, περάσαμε τα στενά σοκάκια, φτάσαμε στην εκκλησιά του Αϊ-Μηνά, στρίψαμε, μπήκαμε σ’ ένα παλιό χτίρι, με μια φαρδιάν αυλή, με τέσσερις μεγάλες κάμαρες στις γωνιές κι ένα κατασκονισμένο πλατάνι στη μέση. Κοντοστάθηκα, δείλιασα· το χέρι μου άρχισε να τρέμει μέσα στη μεγάλη ζεστή φούχτα.
O πατέρας μου έσκυψε, άγγιξε τα μαλλιά μου, με χάδεψε· τινάχτηκα· ποτέ δε θυμόμουν να μ’ έχει χαδέψει· σήκωσα τα μάτια και τον κοίταξα τρομαγμένος. Είδε πως τρόμαξα, τράβηξε πίσω το χέρι του:
— Εδώ θα μάθεις γράμματα, είπε, να γίνεις άνθρωπος· κάμε το σταυρό σου.
O δάσκαλος πρόβαλε στο κατώφλι· κρατούσε μια μακριά βίτσα και μου φάνηκε άγριος, με μεγάλα δόντια, και κάρφωσα τα μάτια μου στην κορφή του κεφαλιού του να δω αν έχει κέρατα· μα δεν είδα, γιατί φορούσε καπέλο.
— Ετούτος είναι ο γιος μου, του ’πε ο πατέρας μου.
Ξέμπλεξε το χέρι μου από τη φούχτα του και με παρέδωκε στο δάσκαλο.
— Το κρέας δικό σου, του ’πε, τα κόκαλα δικά μου· μην τον λυπάσαι, δέρνε τον, κάμε τον άνθρωπο.
— Έγνοια σου, καπετάν Μιχάλη· έχω εδώ το εργαλείο που κάνει τους ανθρώπους, είπε ο δάσκαλος κι έδειξε τη βίτσα.
img6_3
Απόδειξη διδάκτρων του Παρθεναγωγείου
Η «Παλλάς»

Από το Δημοτικό Σκολειό απομένει ακόμα στη θύμησή μου ένας σωρός παιδικά κεφάλια, κολλητά το ένα πλάι στο άλλο, σαν κρανία· τα πιο πολλά θα ’χουν γίνει κρανία. Μα απάνω από τα κεφάλια αυτά απομένουν μέσα μου αθάνατοι οι τέσσερις δασκάλοι.
[...]
Στην Τετάρτη Τάξη βασίλευε και κυβερνούσε ο Διευθυντής του Δημοτικού. Κοντοπίθαρος, μ' ένα γενάκι σφηνωτό, με γκρίζα πάντα θυμωμένα μάτια, στραβοπόδης. «Δε θωράς, μωρέ, τα πόδια του», λέγαμε ο ένας στον άλλο σιγά να μη μας ακούσει, «δε θωράς, μωρέ, πώς τυλιγαδίζουντα πόδια του; και πώς βήχει; Δεν είναι Κρητικός». Μας είχε έρθει σπουδασμένος από την Αθήνα κι είχε φέρει, λέει, μαζί του τη Νέα Παιδαγωγική. Θαρρούσαμε πως θα 'ταν καμιά νέα γυναίκα και την έλεγαν Παιδαγωγική· μα όταν τον αντικρίσαμε για πρώτη φορά ήταν ολομόναχος· η Παιδαγωγική έλειπε, θα 'ταν σπίτι. Κρατούσε ένα μικρό στριφτό βούρδουλα, μας έβαλε στη γραμμή κι άρχισε να βγάζει λόγο. Έπρεπε, λέει, ό,τι μαθαίναμε να το βλέπαμε και να το αγγίζαμε ή να το ζωγραφίζαμε σ' ένα χαρτί γεμάτο κουκκίδες. Και τα μάτια μας τέσσερα· αταξίες δε θέλει, μήτε γέλια, μήτε φωνές στο διάλειμμα· και σταυρό τα χέρια. Και στο δρόμο, όταν δούμε παπά, να του φιλούμε το χέρι. «Τα μάτια σας τέσσερα, κακομοίρηδες, γιατί αλλιώς, κοιτάχτε εδώ!», είπε και μας έδειξε το βούρδουλα. «Δε λέω λόγια, θα δείτε έργα!» Κι αλήθεια είδαμε· όταν κάναμε καμιά αταξία ή όταν δεν ήταν στα κέφια του, μας ξεκούμπωνε, μας κατέβαζε τα πανταλονάκια και μας έδερνε κατάσαρκα με το βούρδουλα· κι όταν βαριόταν να ξεκουμπώσει, μας έδινε βουρδουλιές στ' αυτιά, ωσότου έβγαινε αίμα.
Μια μέρα έδεσα κόμπο την καρδιά μου, σήκωσα το δάχτυλο:
— Πού είναι, κυρ δάσκαλε, ρώτησα, η Νέα Παιδαγωγική; γιατί δεν έρχεται στο σκολειό;
img6_4
Μαθητές Δημοτικού Σχολείου (αρχές 20ού αι.)
Τινάχτηκε από την έδρα, ξεκρέμασε από τον τοίχο το βούρδουλα.
— Έλα εδώ, αυθάδη, φώναξε, ξεκούμπωσε το πανταλόνι σου.
Βαριόταν να το ξεκουμπώσει μόνος του.
— Να, να, να, άρχισε να βαράει και να μουγκρίζει.
Είχε ιδρώσει, σταμάτησε.
— Να η Νέα Παιδαγωγική, είπε, κι άλλη φορά σκασμός!
Ήταν όμως και πονηρούτσικος ο σύζυγος της Νέας Παιδαγωγικής. Μια μέρα μας λέει: «Αύριο θα σας μιλήσω για το Χριστόφορο Κολόμβο, πώς ανακάλυψε την Αμερική. Μα για να καταλάβετε καλύτερα, να κρατάει καθένας σας κι από ένα αυγό· όποιος δεν έχει αυγό, ας φέρει βούτυρο!».
Ν. Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο,
Εκδόσεις Ελένης Ν. Καζαντζάκη



*αλαφιασμένος: ταραγμένος, τρομαγμένος *σφαγάρι: ζώο που προορίζεται για σφαγή, σφάγιο *αντρειευόμουν: έκανα τον γενναίο *εκκλησιά του Αϊ-Μηνά: η εκκλησία του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Ν. Καζαντζάκης *χτίρι: κτίριο *σφηνωτό: τριγωνικό, μυτερό *θωράς: βλέπεις *τυλιγαδίζουν: τυλίγονται σαν νήμα, στραβώνουν

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Μαθητές για πούλημα...

Submitted by gkreasidis on 

Printer-friendly version
Στήβεν Μάνιγκ
 
Πώς οι επιχειρήσεις αγοράζουν το εισιτήριό τους για τις αίθουσες διδασκαλίας των ΗΠΑ
 
Η ριζική μείωση των δαπανών για την εκπαίδευση στις ΗΠΑ από το νεοφιλελευθερισμό των ρεπουμπλικάνων Ρήγκαν-Μπους και των Δημοκρατικών διαδόχων τους στις δύο τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, έκανε τα σχολεία εύκολο στόχο για μια κερδοσκοπική εισβολή των επιχειρήσεων. Τις συνέπειες αυτής της εισβολής και τις αντιστάσεις μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών περιγράφει ο Στήβεν Μάνιγκ στο άρθρο του που δημοσίευτηκε το Σεπτέβρη του 1999 στο αμερικάνικο περιοδικό The Nation. Όταν πρωτοδημοσίευτηκε στα ελληνικά όλα αυτά φάνταζαν ακραία και μακρινά. Όχι όμως και στην Ελλάδα του "πρωτογενούς πλεονάσματος"...
 
Α.Β.
 
Όταν η Σούζαν Κρόκετ οδήγησε την οχτάχρονη κόρη της Έιμι στο σχολικό λεωφορείο της τον περασμένο Σεπτέμβρη, βρέθηκε μπροστά σε μια έκπληξη. Το σχολικό στο οποίο έφτασε ήταν καλυμμένο με διαφημίσεις για Burger KingWendy’s και άλλα επώνυμα προϊόντα. Λίγες βδομάδες αργότερα η Έιμι, που ήταν μαθήτρια της τρίτης τάξης, καθώς και τα τρία μεγαλύτερα παιδιά της Κρόκετ έφτασαν στο σπίτι κρατώντας στα χέρια τους δωρεάν καλύμματα βιβλίων και σχολικά προγράμματα με διαφημίσεις για τα Kellogg’s Pop-Tarts και ήρωες της Fox TV. Μετά το Νοέμβριο, ήρθαν τα νέα πως οι υπεύθυνοι των σχολείων της περιοχής πίεζαν για τη σύναψη ενός ετήσιου συμβολαίου που θα έδινε στηνCoca Cola το αποκλειστικό δικαίωμα να πουλάει τα προϊόντα της στα σχολεία της περιφέρειας. Αυτό ήταν το αποκορύφωμα για την Κρόκετ.
«Στα αλήθεια με εξοργίζει ότι το σχολείο διαφημίζει και προωθεί ενεργητικά ένα προϊόν το οποίο δεν είναι καλό για τα παιδιά», λέει η Κρόκετ, της οποίας το μεγαλύτερο παιδί αποφοίτησε την προηγούμενη χρονιά από κολέγιο στο Κολοράντο Σπρινγκς. «Τι θα ακολουθήσει; Θα απαιτείται από τα παιδιά να φοράνε Nike για να μπορούν να πάνε στο σχολείο;».
Αυτές τις μέρες πολλοί γονείς έχουν το ίδιο ερώτημα.
Σχεδόν κάθε μεγάλη επιχείρηση, καθώς αδημονεί να εξασφαλίσει ένα αιχμαλωτισμένο κοινό από νεαρούς καταναλωτές, χρηματοδοτεί κάποιου είδους σχολικό διαφημιστικό πρόγραμμα. Επίσης πολλές επιχειρήσεις χρηματοδοτούν μαθητικό εξοπλισμό με μάρκες και λογότυπα εταιρειών. Ένα 40% περίπου των σχολείων από κάθε γωνιά της χώρας ξεκινούν τη μέρα τους με ενημέρωση και διαφημίσεις που μεταδίδονται από το Channel One, το σχολικό ενημερωτικό τηλεοπτικό δίκτυο για έφηβους. Έχοντας ξεκινήσει το 1989 από τον αμφιλεγόμενο επιχειρηματία Κρις Γουίτλ, το Channel One είναι μάλλον το πιο γνωστό σχολικό διαφημιστικό πρόγραμμα, αλλά τα πλέον πρόσφατα παραδείγματα είναι ακόμα πιο ανησυχητικά:
  • ένα βιβλίο ασκήσεων διδάσκει μαθηματικά στα παιδιά της τρίτης τάξης με το να μετράνε Tootsie Rolls,
  • μια σειρά μαθημάτων για επιχειρήσεις διδάσκει την αξία της εργασίας δείχνοντας πώς διευθύνονται τα εστιατόρια Mac Donald’s,
  • συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων έχουν μετατρέψει ουσιαστικά κάποια σχολεία σε εμπορικούς πράκτορες της Coca Cola και της Pepsi.

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Τα 100 καλύτερα βιβλία όλων των εποχών, σύμφωνα με 100 Ευρωπαίους συγγραφείς

on 16 Αυγούστου 2013 Leave a comment

100 συγγραφείς από 54 χώρες πρότειναν τα κορυφαία βιβλία όλων των εποχών, σε κατάλογο που δημιούργησε η Νορβηγική Λέσχη Βιβλίου, για να απεικονίσει την παγκόσμια λογοτεχνία με βιβλία από όλες τις χώρες, πολιτισμούς και χρονικές περιόδους.
134 Don Kihotis
Δεν υπάρχει αξιολόγηση στην σειρά. Η σειρά είναι χρονολογική, με μια ελαστικότητα σε συγγραφείς που είχαν περισσότερα από ένα έργα στον κατάλογο (Ντοστογιέφσκι, Φλομπέρ, Ντίκενς, Τολστόι Σαίξπηρ κλπ) τα οποία μπήκαν μαζί. 
Οι διοργανωτές δήλωσαν ότι όλα είναι στην ίδια σειρά, με την εξαίρεση του Δον Κιχώτη που του απονεμήθηκε η διάκριση του «καλύτερου λογοτεχνικού έργου που γράφηκε ποτέ».
Ο κατάλογος:

ΧρονολογίαΣυγγραφέαςΤίτλος έργουγλώσσα
18ος–17ος αι. π.Χ.άγνωστοςΈπος του ΓκιλγκαμέςΑκκαδική
850–750 π.Χ.ΌμηροςΙλιάςΑρχαία Ελληνική
8ος αι. π.Χ.ΌμηροςΟδύσσειαΑρχαία Ελληνική
6ος– 4ος αι. π.Χ.άγνωστοςΤο βιβλίο του ΙώβΕβραϊκή

Πρόγραμμα Κινητικότητας ν.4172/2013

Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης

16.8.2013

PDF | DOC | Πρόγραμμα Κινητικότητας ν.4172/2013
Στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης προσπάθειας για τη διοικητική μεταρρύθμιση που στηρίζεται στους άξονες της αναδιοργάνωσης των δομών, της βελτίωσης των επιχειρησιακών διαδικασιών, της αποτελεσματικότερης διαχείρισης των ανθρώπινων και οικονομικών πόρων καθώς και των υποδομών για την καλύτερη εξυπηρέτηση πολιτών και επιχειρήσεων, το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, αξιοποιώντας την εμπειρία από την υλοποίηση του πρώτου κύκλου κινητικότητας, σχεδίασε τα επόμενα βήματα για την ορθολογικότερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του Δημοσίου Τομέα προκειμένου να εξασφαλιστεί η μέγιστη αποτελεσματικότητα κατά την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.
Συγκεκριμένα, κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων των άρθρων 90 και 91 του ν.4172/2013 «Φορολογία εισοδήματος, επείγοντα μέτρα εφαρμογής του ν.4046/2012 και του ν.4127/2013 και άλλες διατάξεις» εκδόθηκαν οι υπ’ αριθμ. ΔΙΠΙΔΔ/Β.2/2/οικ.21634/2-8-2013 (ΦΕΚ1914/Β/7.8.2013) και ΔΙΠΙΔΔ/Β.2/3/οικ.22274/9-8-2013(ΦΕΚ 1992/Β/14.8.2013) αποφάσεις του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, οι οποίες ρυθμίζουν τα κριτήρια και τη διαδικασία επιλογής των υπαλλήλων που τίθενται σε διαθεσιμότητα, των προς μετάταξη ή μεταφορά υπαλλήλων, των κριτηρίων επιλογής και κατάταξής τους, τον τρόπο μοριοδότησής τους και ζητήματα λειτουργίας του Τριμελούς Συμβουλίου του άρθρου 5 παρ. 3 του ν.4024/2011 και των Τριμελών Ειδικών Υπηρεσιακών Συμβουλίων.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΥ ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ καθώς και ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΤΑΞΗ/ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

Πολύτιμα βότανα: Πώς να τα καλλιεργήσετε σε γλάστρα στο μπαλκόνι σας

Αναρτήθηκε από τον/την antexoume στο Αυγούστου 5, 2013

balcony
Όταν ζούμε σε διαμέρισμα στην πόλη, δεν έχουμε αυλή για να ασχοληθούμε με την κηπουρική, μπορούμε όμως να καλλιεργήσουμε κάποια φυτά σε γλάστρες στο μπαλκόνι μας.

Πρόκειται για τη νέα τάση στην πόλη. Μια πολύ όμορφη και αρωματική τάση, που αφενός δίνει χρώμα, αρώματα και φρεσκάδα στην καθημερινότητά μας αφετέρου όμως μας προμηθεύει και με όλα εκείνα τα θαυματουργά ανθάκια των φυτών, που θα τα έχουμε πάντα στο σπίτι μας έτοιμα για χρήση είτε στη μαγειρική μας είτε για να καταπολεμήσουμε προβλήματα, όπως αϋπνία, κρυολογήματα, στομαχικές διαταραχές κ.ά.

Προμηθευτείτε λοιπόν όμορφα, πολύχρωμα γλαστράκια, όπως επίσης και σύνεργα κηπουρικής και ξεκινήστε. Είναι ζήτημα χρόνουνα απορροφηθείτε τόσο από το νέο σας χόμπι, που δεν θα βλέπετε την ώρα να γυρίσετε σπίτι για να… μιλήσετε στα αγαπημένα σας φυτά!
Αλλά και τα παιδιά πολλά έχουν να ωφεληθούν από την ενασχόληση με τα φυτά: μαθαίνουν να αγαπούν και να σέβονται τη φύση και τα φυτά, αποκτούν μια δημιουργική ενασχόληση και κυρίως αρχίζουν να τρώνε ευκολότερα τα φυσικά τρόφιμα, αφού τα ίδια έχουν τα δικά τους φυτά!

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Διαθεσιμότητα: Τα μόρια, τα κριτήρια, οι εξαιρέσεις

Υψηλότερη μοριοδότηση στην αξιολόγηση των υπαλλήλων που θα βρεθούν σε διαθεσιμότητα λαμβάνουν όσοι προσελήφθησαν στο Δημόσιο με γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ή είναι απόφοιτοι των Εθνικών Σχολών Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυξημένη βαρύτητα έχουν επίσης οι μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί τίτλοι.
Διαθεσιμότητα: Τα μόρια, τα κριτήρια, οι εξαιρέσεις

Η πρόσληψη μέσω ΑΣΕΠ και τα τυπικά προσόντα αποτελούν την «ασπίδα» των υπαλλήλων για να αποφύγουν τη διαθεσιμότητα, σύμφωνα με τη μοριοδότηση των κριτηρίων για την αξιολόγηση του προσωπικού που θα τεθεί σε κινητικότητα, τα οποία περιλαμβάνονται στην απόφαση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυρ. Μητσοτάκη, που δημοσιεύθηκε χθες.  
Στην «κόκκινη γραμμή» της διαθεσιμότητας τίθενται οι υπάλληλοι χαμηλών προσόντων, όσοι έχουν διοριστεί εκτός ΑΣΕΠ ή όσοι πρώην συμβασιούχοι έχουν μονιμοποιηθεί με προεδρικά διατάγματα.
Στην «επικίνδυνη ζώνη» θα βρεθούν επίσης οι υπάλληλοι στους οποίους έχουν επιβληθεί πειθαρχικές ποινές, καθώς για πρώτη φορά με την απόφαση του Κυρ. Μητσοτάκη εισάγεται η αρνητική βαθμολογία των υπαλλήλων για αδικήματα που έχουν τελεσιδικήσει στα πειθαρχικά συμβούλια. Επίσης ενισχύονται οι νεότεροι προσοντούχοι υπάλληλοι, καθώς είναι αυξημένη η μοριοδότηση των πρώτων χρόνων υπηρεσίας.

Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

Η σημασία της γλώσσας στην επιβίωση ενός λαού



Ο βασιλιάς της Σερβίας Άγιος Συμεών o Χιλανδαρινός (ο Μυροβλήτης), κοσμικό όνομα Στέφανος Νεμάνια (13ος αι.) για τη σημασία της γλώσσας στην επιβίωση ενός λαού.

Πρόσεξε, αγαπητό μου τέκνο, τη γλώσσα όπως την πατρίδα σου. Μια λέξη μπορεί να χαθεί, όπως μια πόλη, όπως η χώρα, όπως η ψυχή. Τι γίνεται όμως όταν ο λαός χάνει τη γλώσσα, τη χώρα, την ψυχή του; Μην πιάνεις ξένη λέξη στο στόμα σου. Αν πιάσεις ξένη λέξη στο στόμα σου, να ξέρεις ότι δεν την κατέκτησες, αλλά ότι αποξενώθηκες από τον εαυτό σου. Καλύτερα είναι για σένα να χάσεις τη μεγαλύτερη και την ισχυρότερη πόλη της χώρας σου, παρά την πιο μικρή και την πιο άγνωστη λέξη της γλώσσας σου. Οι χώρες και τα κράτη δεν κατακτιώνται μόνο με τα σπαθιά, αλλά και με τις γλώσσες. Να ξέρεις ότι ο εχθρός σ’ έχει τόσο περισσότερο κυριεύσει και κατακτήσει, όσο σου έχει σβήσει τις λέξεις και τις έχει εξαφανίσει. Ένας λαός που έχει χάσει τις λέξεις του παύει να είναι λαός.

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΥΡΑ ΣΦΑΓΗΣ ΕΦΤΑΣΕ

Στο χωριό του Νίκου Καζαντζάκη μια νύχτα έγινε σφαγή από τους Τούρκους. Ο πατέρας του καπετάν Μιχάλης κλειδαμπάρωσε την πόρτα, άδραξε το τουφέκι του & ακόνισε το μαυριτάνικο μαχαίρι. “Αν οι Τούρκοι σπάσουν την πόρτα & μπουν μέσα θα σας σφάξω για να μην πέσετε στα χέρια τους” είπε στην γυναίκα του & τα δυό μικρά παιδιά του. Ολη η νύχτα πέρασε έτσι μέχρι που ξημέρωσε. Οι Τούρκοι δεν χτύπησαν το δικό τους σπίτι. Ο μικρός τρομαγμένος Νίκος ρώτησε την μάνα του: “Μάνα έφυγε η κυρά σφαγή;” Τότε αγριεμένος ο πατέρας του τον άρπαξε από το χέρι & τον έβγαλε έξω να δει τους χαλασμένους, τα αποκαίδια, το αίμα, ώσπου έφτασαν στην πλατεία. Εκεί στον πλάτανο, ήταν τρείς κρεμασμένοι, τουμπανιασμένοι με τις γλώσσες έξω. Ο μικρός Νίκος άρχισε να κλαίει & έκανε να φύγει. Τον άρπαξε ο πατέρας του & τον υποχρέωσε να κοιτάξει: “Κοίτα ξέρεις γιατί αυτοί οι τρείς είναι έτσι κρεμασμένοι; Για την κυρά λευτεριά…να το βάλεις καλά στο μυαλό σου”. Από την αυτοβιογραφία του στο βιβλίο “Αναφορά στον Γκρέκο”. Από εμάς σήμερα τους σύγχρονους επαναστάτες του Facebook ειδικά από όσους πληρώνουν την δήθεν εφορία στους προδότες για να μην τους πάρουν τα σπιτάκια, οι κατακτητές, έχει κανείς το φρόνημα του καπετάν Μιχάλη; Η μήπως κανείς νομίζει ότι τώρα είναι άλλες εποχές;

Μολών λαβέ λοιπόν “λεβέντες”.

Ιάκωβος Τίγκας