Είμαστε όλοι μάρτυρες της συστηματικής απόπειρας διάχυσης στο κοινωνικό σώμα, ιδιαίτερα στους νέους, μιας αντίληψης για τις πανδημικές διαστάσεις της λεγόμενης ενδοσχολικής βίας (bullying). Προσπαθώντας να αποκαλύψουμε τις στοχεύσεις αυτής της συστηματικής προσπάθειας από ΜΜΕ και μια σειρά οργανισμούς, αλλά και προσπαθώντας να συμβάλλουμε στη συζήτηση, παραθέτουμε μια σειρά άρθρων και ερευνών για το ζήτημα.
Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται το bullying είναι αρκετά προβληματικός καθώς περιορίζεται στις συμπεριφορές και τις στάσεις των ατόμων, του σχολείου και της οικογένειας, ενοχοποιώντας τα, γιατί αδυνατούν να διαχειριστούν το πρόβλημα και να εξοπλίσουν τα μέλη τους με τις ενδεδειγμένες ψυχοκοινωνικές δεξιότητες. Η λύση του προβλήματος έγκειται σύμφωνα με το θεωρητικό παράδειγμα που υποβαστάζει αυτό τον τρόπο (ερμηνευτική, μεθοδολογικός ατομισμός κ.λπ.) στην αναβάθμιση της «ποιότητας», των σχέσεων, ουσιαστικά στην ένταση των ελέγχων και στην εισαγωγή επιμορφωτικών και ψυχολογικών πρακτικών στο σχολείο, το οποίο όμως προσεγγίζεται επίσης ανιστορικά και χωρίς τις κοινωνικές και πολιτισμικές του ζεύξεις (ταξική θέση και πολιτισμικό κεφάλαιο των γονέων, εκπαιδευτικές πολιτικές, κοινωνικές υποδομές κ.λπ.). Χωρίς όμως αυτές τις ζεύξεις το σχολείο υποβαθμίζεται από κοινωνική σχέση σε σχέση προσώπων που μπορούν επομένως να ρυθμιστούν ψυχολογικά. Δηλαδή η ψυχολογικοποίηση – ψυχιατρικοποίηση της κοινωνικής συμπεριφοράς. Στη διαδικασία ψυχιατρικοποίησης-ψυχολογικοποίησης των κοινωνικών προβλημάτων, των αρνητικών επιπτώσεων της κρίσης, αποσυνδέεται το ατομικό από το συλλογικό, ενοχοποιείται το άτομο συρρικνώνοντάς το σε «περίπτωση».
Σχολικός εκφοβισμός: η αναγνώριση ενός προβλήματος
του Κώστα Θεριανού
του Κώστα Θεριανού
Πηγή: http://ekpaideutikoi.gr
Αναδημοσίευση από:http://www.a-athinon.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου